Curtis VI : Yellow Horse

yellow horse-yankotonai

Oil on canvas, 80 x 80cm

From the series of my work on North American Indians, based on a photograph of Edward Curtis of 1903. Yellow horse is a Yanktonai indian. The Yanktonai are a smaller group of indians part of the Dakota. Their hunting grounds extend from Red river to the Missouri. This people lived in North Dakota.
Given the poor quality of the original sepai photograph and the very dark surroundings, it is very hard to get detail right. Hence a lot of fantasy is used, I do not claim that the clothing is 100% historically correct.

NL- Geel Paard, een indiaan van de Yanktonai. De Yanktonai zijn een kleine stam, behorend tot de Yankton, onderdeel van de Dakota indianen. In hun taal betekent ihanke ‘einde,’ tonwan ‘dorp’. Na is een verkleinwoord: Yanktonai betekent dus zoiets als ‘dorpje op het einde’.
Door de soms onduidelijke foto’s van Curtis die met veel dramatisch licht zijn getrokken, blijft veel in de schaduw van donkere sepiakleuren verborgen. Ik heb dus af en toe nogal wat fantasie nodig om ontbrekende stukken te kunnen invullen, en heb me bijgevolg ook niet bekommerd of kleding cultuurhistorisch correct weergegeven wordt.

Bull Tongue : Curtis V

bull tongue

Oil on canvas, 80 x 80cm

From the series of my work on North American Indians, based on a photograph of Edward Curtis of 1908. Bull Tongue is an Apsaroke or Crow Indian. Born in 1838 he seems to have had a very adventurous life; he married 11 times and went on a campaign more than 70 times, of which thirty led to a fight. He was especially proud of a stole inside the camp of Sitting Bull when the latter was at the Milk river. He came across a woman outside of her tipi and killed her, calling out loudly: “Here is Bull Tongue, he has struck you!”
I put extra effort in the painting of the mouth, as on the original photograph I believe that a lot of the persons character is hidden in this expression.

NL- Bull Tongue is een Apsaroke Indiaan die dikwijls op campagne is vertrokken om te vechten tegen de Nez-Percé, de Sioux, de Cheyenne en de Flathead. In een gevecht tegen de Flathead verloor hij zijn vader en zijn broer. Hij was omsingeld en gewond maar vocht door, en hij kon gered worden door zijn vrienden. Hij heeft naar eigen zeggen in het totaal 9 mensen gedood. Hij heeft ook enkele vrouwen gedood, en was daar blijkbaar fier op omdat het gebeurde door in het vijandelijke kamp binnen te sluipen.
Ik heb extra moeite gedaan om de uitdrukking rond de mond goed te krijgen, ik geloof dat deze uitdrukking, net zoals op de foto iets zegt over het soort man dat hij was.

Curtis IV

apache-2Oil on canvas, 80 x 80cm

Eskadi Apache. From the series of my work on North American Indians. This one is based on a photograph of Edward Curtis of 1903. Apparently this man is a chief of one of the Apache tribes. No doubt this photograph stood model for a number of Hollywood films: whereas the hat is bright red, the hair ravenblack. I tried to move away from this interpretation of the sepia photograph that does not show the real colours.

NL- Eskadi Apache. Gebaseerd op een foto van Edward Curtis genomen in 1903. Het is het opperhoofd van één van de Apache stammen. Volgens een nota van Curtis bij de foto “een zeer mooi voorbeeld van een Apache”. Dit is het prototype van de Apache zoals we die in vroege Hollywood films te zien kregen, wild en lang ravenzwart haar, een rode bandana of muts. Ik heb getracht om een andere interpretatie te geven aan de kleuren. De echte kleuren zijn onmogelijk van het sepia origineel af te leiden.

Curtis III

Curtis III

Oil on canvas, 60 x 80cm

In the series of my work on American Indians this is the third painting. A portrait of a woman, based on the monocolour sepia prints of E.S. Curtis (early 20th Century). First I had given her a yellowish brown coat, this came close to what I think was problably a fur coat. It is hard to tell from the original photograph. Not satisfied with the effect I have chosen green for her eyes and subsequently changed the colour of the coat, that might as well have been a blanket. Who knows.

NL- In de reeks portretten van Noord-Amerikaanse Indianen is dit mijn derde schilderij. Het is het portret van een oude vrouw, gebaseerd op de originele sepia-kleurige foto’s van E.S. Curtis (begin 20ste eeuw). De jas die ze aanheeft had ik eerst bruingeel gemaakt, een kleur die ik associeerde met pelsdieren. Omdat ik niet tevreden was met het resultaat maakte ik haar ogen groen en paste ook de kleur van de jas aan. Misschien was het zelfs geen jas maar een deken, het is moeilijk omdat op een monoprint van de originele foto vast te stellen. Verschillende mensen hebben opgemerkt dat ze lijkt op Sien Eggers, dat was nochtans niet zo bedoeld.

 

Going Bananas

Oil on canvas, 100 x 50cm

A banana shooting a strawberry. Some strawberries do fancy a vigorous treatment, some do not. This one explodes in the encounter.

NL- Een banaan die schiet op een aardbei. Hoewel sommige aardbeien wel houden van het ruwere werk, is deze er niet tegen bestand en explodeert ze in de ontmoeting.

Bridge

Oil on canvas, approx 60 x40cm

A painting made in my first year in the academy. The difficulty was to get the perspective right and to start with the structure that was the furthest/deepest, these beams are of course crossed by the the beams that are nearer.

NL – Een schilderijtje uit mijn eerste jaar academie. Gebaseerd op een foto van een haven ergens in Canada. Het moeilijke, behalve het perspectief goed krijgen, bestond erin om eerst de diepst gelegen balken te schilderen en dan geleidelijk aan te werken naar het niveau dat dichterbij ligt.

Palazzo

Oil on canvas 120 x 80cm (May 2018)

A corridor in a hotel in Italy inspired me for this painting. We slept two nights in this beautiful 17th century palazzo and we were the only guests. At night the place was just for the two of us. I wandered through this corridor while Myriam was sleeping and I felt the presence of the very strange people that once lived there.

NL- Een hotel aan de Oostkust van Italië vormde de inspiratie voor dit schilderij. Wij hadden de eer om twee nachten door te brengen in dit 17de eeuwse paleis en behalve wij twee was er niemand. ‘s Nachts, terwijl Myriam sliep, liep ik in pyjama door de gangen, in bewondering voor de snuisterijen en boeken op de kasten, de schilderijen. In het halfduister en de stilte, voelde ik de aanwezigheid van de mensen die hier vroeger geleefd hadden. Het was niet griezelig, wel héél vreemd.