Roberto Verde Everything - no filter, Ironic, Narrative

Angelica in Ibiza

Oil on canvas 120 x 80cm

This painting is based on Rubens’ “Angelica and the Hermit” from 1626. I am not so bold to attempt to match the baroque style of the master. Instead, I give a modern twist to the irony already present in the original. Moving away from the fleshy white abundance that typecasts any Rubens woman, I gave Angelica a suntan. And let the background hint at holidays in Ibiza, or Tuscany. The bird of prey here represents the usual suspect in these circumstances.

NL- Een vrije bewerking van het schilderij van Rubens uit 1626, “Angelica en de kluizenaar“.
Ik ben niet zo boud om te proberen de meester te evenaren, in plaats daarvan tracht ik de ironie in het verhaal een hedendaags jasje te geven. Het overvloedig en weelderig bloot vlees, waar Rubens een patent op bezat, is hier een in de zon gebrand lichaam. Vage verwijzingen naar een zuiders landschap in Ibiza, maar Toscane kan even zo goed, vervreemden de sfeer van een slaapkamer met veel kussens zoals op het origineel. De arend die het laken wegtrekt, vervangt de kluizenaar.
Een roofvogel met macho allures, een onschuldig naakt hapje, het zuiderse beeld is compleet!

Roberto Verde Everything - no filter, Ironic, Narrative

Seven Ladies

Oil on canvas 120 x 80cm

A bit kinky, this setting. If you never went to a party with an octopus, this is your best chance, as one seat is still available. Join the ladies!
I have chosen for a dramatic scenery with emphasis on dark and light so the octopus can glow. The dark colours are mixtures of Prussian blue, Van Dyck brown, Scarlet Red and Ebony black (all Mussini).

NL- Dit is een schilderij naar een idee ontsproten uit een kronkel in mijn geest. Geen feestje met een octopus is volledig als er geen acht deelnemers zijn. Het is geen alledaagse aangelegenheid, daar zal iedereen het mee eens zijn. De zeven dames aanwezig, verkeren in verschillende toestanden van extase.

Bij de attributen vind je vooraan, een fles inkt, op de kast een octopus in een kleine bokaal. Het was moeilijk om de foto scherp te krijgen, ik zou een beter fotoapparaat moeten kopen (opnames met een i-Pad zijn uit den boze, hun algoritmes proberen licht te steken waar er geen is, ze verknoeien de compositie).
Het tapijt op de vloer is geschilderd naar een voorbeeld uit het café waar ik met Wilfried biljart.

Roberto Verde Everything - no filter, Ironic, Portrait

Self Portrait

Oil on canvas 60 x 80cm

I made this portrait a few years ago. It was forgotten in a corner of my study. Recently I restored it in its full capacity, adding extra light to it.

NL- Dit zelfportret was een beetje verloren geraakt in een hoekje van mijn atelier. Ik maakte het een paar jaar geleden, en was het ‘vergeten’. Vandaag herstel ik het in ere, enkele lichttoetsen zijn bijgevoegd. De extra rimpels die ik ondertussen heb gekweekt zijn niet toegevoegd. Zelfkastijding kent zijn grenzen.

Een portret van zichzelf maken is ijdel wordt wel eens gezegd, ‘t is waar. Bij gebrek aan een model, is het dikwijls uit noodzaak. Bij mijn Indianen portretten doe ik graag beroep op oude zwartwit foto’s, het internet is een rijke bron. In de meeste andere gevallen vind ik werken op basis van internet foto’s, eender of het van beroemde of minder beroemde mensen is, te steriel.

Roberto Verde Everything - no filter, Ironic, Narrative

Delvaux Revisited

Oil on canvas 150 x 120cm

Based on a nostalgic painting of Paul Delvaux of 1961. The original shows a romantic view of a steam locomotive, and a typical street in Belgium with middle class houses, nice gardens and in the distance an idyllic forest. This country, the Belgique à Papa, does not exist anymore. The view of my painting is adapted to a 2020 situation: a train wagon without fantasy, houses that turned into brothels, a broken pavement and the everlasting work-in-progress that is Belgium. In the background the forest is transformed into ugly apartment buildings.

The young lady in the front is an exact copy of the mademoiselle on the Delvaux painting, hence the “revisited” in the title.

NL- Dit is het grootste schilderij dat ik tot dusver heb geschilderd. Waarschijnlijk ook datgene waar ik het meeste tijd heb aan besteed. Het is gebaseerd op een werk van Paul Delvaux uit 1961. Het origineel toont een romantisch Belgisch tafereel: een straat met typische burgerhuizen in rode baksteen en voortuintjes met keurige struiken, een zwarte stoomlocomotief in het stationnetje met op de achtergrond tegen de helling een donker woud.

Ik heb de opzet behouden maar het beeld veranderd. De architectuur van de burgerhuizen is verloederd door aanbouw en verminking, het woud is verdwenen en vervangen door appartementen en bureau’s, de straat is opgebroken, en ware het niet omwille van het gouden avondlicht, dan zouden de fantasieloze wagons mee opgaan in de algehele lelijkheid.

Het meisje op de voorgrond is een exacte kopie van het origineel. Ze komt na 60 jaar terug, maar het Belgique d’antan … is niet meer.

Roberto Verde Everything - no filter, Ironic, Narrative

On dry land

Oil on canvas 120 x 80 cm (april 2020)

I “borrowed” the interior from the internet as I was immediately attracted by the window style. The lady on the floor was added. She is flabbergasted, and unable to digest the metamorphosis that has overcome her once joyful husband. Unable to comprehend the dullness that is life in the era of Covid-19.

NL- Het interieur is gepikt van een internet foto. Het was vooral het halfronde raam en de vensters met zwart metalen frames die me bevielen. Het licht komt van alle kanten. Dat maakte het een beetje lastig om er figuren in te droppen. De dame die ineengezakt op de vloer zit weet het even niet meer, ze begrijpt niet dat haar eens zo vrolijke wederhelft een metamorfose heeft ondergaan, en dat hij de de Covid-19 jaren niet onbeschadigd is doorgekomen.

Roberto Verde Everything - no filter

Ram

Oil on canvas, 120cm x 80cm.

Based on a photograph, some notes, and a drawing I made in Scotland during a two-week road trip with Myriam. A luxury we granted ourselves after a successful business adventure.

NL- De basis van dit schilderij is een foto, een schets en enkele notities die ik maakte tijdens een road trip in de herfst van 2010, in het westen van Schotland.

Roberto Verde Everything - no filter, Ironic, Narrative

The Gap

The Gap

Oil on linen, 120 x 80cm

A strange thing happened while I was painting. I felt as if I was on stage, everyone was looking while I tried to paint a crucifixion, but in my fiction a tsunami hit us and inhibited my way-out (cfr. the exit door). I got stuck in the painting while a higher force started to paint me. The lady in lilac had a gun, we were a bit afraid of her.

NL- Het was een rare avond. We waren verzameld op een oud podium. Ik probeerde de stemming erin te houden, zoals ik gewoonlijk doe als we aanwezig zijn bij een kruisiging.  Maar toen ging het mis, een soort tsunami overspoelde ons en verhinderde mij de uitgang te bereiken. Misschien merk je het aan de nooduitgang, er was een kloof waar ik nooit meer over raakte. Plots was ik gevangen in het schilderij en zag me zelf bezig terwijl een hogere hand bleef schilderen. De mevrouw in lila had een pistool, maar ik heb geen idee wat ze daarmee van plan was. Het was even schrikken, dat mag je van mij aannemen. Links vliegt een meeuw voor het hoofd van de mijnheer in de leunstoel, ik vond niet dadelijk een goede houding voor zijn hoofd, dat was zo snel opgelost.